Bazen bir maç sadece maç değildir. Bazen bir 90 dakika, bir milletin iç çekişidir. Bir çocuğun toprak sahalarda başlayan düşünün, dünyanın öteki ucunda çimlere ayak basışıdır. İşte öyle bir akşam izledik. FIFA Kulüpler Dünya Kupası’nda Real Madrid formasıyla sahaya çıkan Arda Güler ile Juventus’un genç yıldızı Kenan Yıldız, kaderin onları buluşturduğu o yeşil zeminde karşı karşıya geldi.
Sahne büyük. Seyirciler suskun ama gözler onların üstünde. İki genç, iki deli yürek… Aynı dili konuşan ama farklı kıtalarda büyüyen, aynı toprağın evlatları ama ayrı rüzgârların savurduğu iki yetenek.
O akşam, belki de ilk kez bu kadar yüksek bir perdede, bu kadar çok gözün önünde karşı karşıya geldiler. Gönlüm bir taraftan “İkisi de kazansın” diyor, ama hayat öyle değil. Futbol hiç değil.
Sükûtun İçinde Bir Melodi: Arda
Arda Güler sanki sahanın ortasında yürümüyordu da süzülüyordu. Top ayağına her geldiğinde zaman yavaşlıyor gibiydi. Onun topu alışı, yönünü çevirmesi, kimsenin göremediği boşluğu sezmesi… Sanki bir klasik müzik parçası gibi. Her dokunuşu notayla yazılmış gibi incelikli, her pası zarif bir selam gibi…
Attığı golde yüzüne yerleşen tebessüm, aslında bir çocuğun yıllardır içten içe kurduğu hayalin gerçekleşme ânıydı. Bir zafer değil sadece; bir iç rahatlaması, “Ben buradayım” deyişi…
Ama Arda’nın en büyük özelliği belki de buydu: Sükûnet. Sahada öne çıkmak için bağırmıyordu. Koşarak değil, aklıyla kazanıyordu. Kendisini anlatmak için kelimelere ihtiyacı yoktu. Top yeterince konuşuyordu onun yerine.
Gözlerinde Sitem Yok, Azim Var: Kenan
Kenan Yıldız ise bambaşka bir karakter. Daha yırtıcı, daha dikine, daha meydan okuyan. Topla her buluştuğunda içimde bir heyecan kıpırdadı. “Şimdi bir şey yapacak” dedim, çoğu zaman da yaptı. Cesurca daldı savunmanın arasına, pes etmedi, mücadeleden hiç düşmedi.
Ama gecenin sonunda, skor tabelasında mağlup yazıyordu Juventus’un hanesinde. Kenan, belki de bu maçta ilk kez bu kadar yakınlaştı dünya futbolunun zirvesine. Kaybetti, evet. Ama gözleri… O maçtan sonra kameralara takılan, uzaklara dalan o bakışlar… İşte o gözler bana, Kenan’ın bu hikâyede daha yeni başladığını fısıldadı.
Aynı Rüzgâr, Farklı Yönler
İkisi de aynı göğün altında büyüdü. Belki bir zamanlar aynı yağmura yakalandılar, aynı çocukluk düşleriyle. Ama şimdi biri İspanya’nın devinde, biri İtalya’nın gururunda. Biri gülümsüyor çünkü gecenin yıldızı o oldu. Diğeri sessiz çünkü içine yanan ateşi daha da büyüttü.
Ama ikisi de kazandı aslında. Çünkü milyonlarca Türk genci, bu iki çocuğa bakıp umutlandı. “Ben de yapabilirim” dedi. Çünkü onlar artık sadece futbolcu değil, hayalin vücut bulmuş hâliydiler.
Sonsöz: Henüz İlk Perde
O maç, sadece bir futbol karşılaşması değil, bir dönüm noktasıydı. Belki bugün gülen Arda oldu. Ama yarın? Belki Kenan. Belki birlikte, omuz omuza Ay-Yıldızlı formayla…
Ben o maçtan sonra içimi garip bir huzurla kapattım. Çünkü biliyorum, bu hikâye burada bitmez. Arda da Kenan da daha çok defa karşımıza çıkacak. Bazen rakip, bazen takım arkadaşı. Ama hep umut, hep gurur olacaklar.
Ve biz her seferinde oturup, içimizden gelen tek cümleyi yineleyeceğiz:
“İyi ki varsınız çocuklar.”
Can Demir
Alaturka sitesinden daha fazla şey keşfedin
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
📜 Telif Hakkı Uyarısı: Bu içerik Alaturka tarafından hazırlanmış olup, Telif Hakkı ile korunmaktadır. İzinsiz kopyalanması, yeniden yayınlanması ya da alıntılanması yasaktır. İçeriğin paylaşılması durumunda, orijinal kaynak olarak tam URL'ye aktif ve arama motorları tarafından takip edilebilir (dofollow) bir bağlantı verilmesi zorunludur.
Kaynak göstermeyen siteler hakkında Google'a Telif Hakkı İhlali (DMCA) bildirimi yapılacaktır.
